Bloedverlies begin zwangerschap
Als je bloedverlies hebt aan het begin van de zwangerschap kan je hier erg van schrikken. Maar wist je dat één op de vijf vrouwen in de eerste twaalf weken van hun zwangerschap wat bloed verliest? In de helft van deze gevallen is dit bloedverlies onschuldig. Het bloeden is kortdurend en stopt vanzelf. Bij de andere helft van de vrouwen eindigd de zwangerschap helaas in een miskraam. Het vruchtje was niet levensvatbaar en wordt door je lichaam afgestoten. In het geval van bloedverlies voor de twaalf weken wordt er onderscheidt gemaakt tussen bloedverlies voor de eerste echo en na je eerste echo.
Bloedverlies voor de eerste echo: Heb je vaginaal bloedverlies voor de eerste echo of heb je een echo gehad waarbij het hartje nog niet zichtbaar was of nog niet te zien was of de ontwikkeling goed verliep? Dan is de kans helaas 50% dat je zwangerschap eindigend in een miskraam.
Bloedverlies na de eerste echo: Heb je een echo gehad en het hartje van je kindje horen kloppen maar toch bloedverlies? Dan is de kans groot dat het bloedverlies onschuldig is. De kans is ongeveer 95% dat je zwangerschap goed gaat.
Oorzaken van bloedverlies tijdens de zwangerschap
Er zijn meerdere oorzaken waardoor je wat bloed kunt verliezen tijdens de zwangerschap. De meeste oorzaken zijn onschuldig maar in een aantal gevallen moet je direct contact opnemen met je verloskundige.
Onschuldig bloedverlies
In veel gevallen is het bloedverlies onschuldig en geen teken van een miskraam of een andere complicatie. Voorbeelden van onschuldig bloedverlies zijn:
Innestelingsbloeding
In sommige gevallen kan de eicel tijdens de innesteling in de baarmoederwand een bloedvaatje raken. Dit kan een bloeding veroorzaken die lijkt op een menstruatie. Een innestelingsbloeding is echter veel lichter dan een menstruatie en kan zich zelfs alleen uiten in wat bruine afscheiding. Hij duurt ook slechts enkele dagen. Je kunt hem 6 tot 12 dagen na de bevruchting verwachten, meestal net voor de dag je eigenlijk ongesteld moet worden. Een innestelingsbloeding komt bij ongeveer 1 op de 4 vrouwen voor.
Bloeding vanuit de baarmoedermond
De baarmoederhals is bedekt met een dunne huid en tijdens de zwangerschap wordt deze huid nog dunner. Daardoor liggen de bloedvaten eronder dichter bij het oppervlak en kunnen ze gemakkelijker beschadigd raken. Heb je wat licht bloedverlies na een inwendige controle of een vrijpartij dan is dit meestal slechts een teken van een gesprongen bloedvat en is er niets aan de hand.
Bloedverlies aan de aanhechting van de placenta
Je kunt tijdens de zwangerschap ook bloedingen krijgen rond de aanhechting van de placenta. De placenta hecht zich aan de baarmoederwand en dit kan op verschillende posities zoals aan de achterkant (posterior), voorkant (anterior) of bovenkant (fundal). Door de groei van de placenta, je kindje en de baarmoeder kan de placenta een beetje omhoog worden getrokken. Dit zorgt voor spanning op de aanhechtingsplaats waardoor sommige bloedvaten kunnen beschadigen, wat kan leiden tot een kleine bloeding.
Pseudo menstruatie
Een pseudo menstruatie is ook een geval van onschuldig bloedverlies. Pseudo-menstruatie, of valse menstruatie, komt vaak voor bij een vroege zwangerschap. Zoals de naam al zegt, is het een bloeding die lijkt op een gewone menstruatie en komt rond de tijd dat je ongesteld zou moeten worden. Je lichaam maakt in dit geval niet genoeg van het zwangerschapshormoon hCG aan waardoor je hersenen nog niet het “seintje” zwanger hebben gekregen. Je verliest dan ook bloed zonder dat er een eisprong aan vooraf is gegaan. Hoewel het verwarrend en erg eng kan zijn om bloedingen te hebben tijdens de zwangerschap, is een pseudo-menstruatie onschuldig.
Minder onschuldig bloedverlies
Bloedverlies tijdens de zwangerschap is helaas niet altijd onschuldig. Het kan wijzen op een miskraam of een andere complicatie.
Miskraam
Bloedverlies is een van de meest voorkomende symptomen van een miskraam. Als je een miskraam hebt, zul je waarschijnlijk last hebben van hevige bloedingen en krampen. De bloeding is anders dan de normale menstruatie – het is heviger en kan bloed- en stolsels bevatten. Je kunt ook buik- of rugpijn hebben. Helaas is een miskraam niet te voorkomen. Het vruchtje was niet levensvatbaar en wordt door je lichaam afgestoten.
Placenta Praevia
Placenta praevia is een complicatie die optreedt wanneer de placenta laag in de baarmoeder vastgroeit. Deze kan de opening van de baarmoederhals geheel of gedeeltelijk bedekken. Vaak is het enigste symptoom van placenta praevia vaginaal bloedverlies zonder pijn in de buik.
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Bloedverlies in het begin van de zwangerschap kan ook een teken zijn van een buitenbaarmoederlijk zwangerschap. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een ernstige complicatie die kan optreden wanneer een bevruchte eicel zich buiten de baarmoeder nestelt. Dit kan gebeuren in de eileiders, de eierstokken of zelfs in de buik. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan je onder andere herkennen aan hevige buikpijn aan één kant en bloedverlies. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap komt in ongeveer 1% van de zwangerschappen voor.
SOA
Soa’s kunnen tijdens de zwangerschap lichte bloedingen veroorzaken, wat kan leiden tot bloedverlies. Chlamydia en gonorroe zijn twee veel voorkomende soa’s die dit probleem kunnen veroorzaken. Daarnaast kan een soa ook problemen veroorzaken met je baby tijdens de zwangerschap of bevalling. Daarom krijg je rond 12 weken zwangerschap een bloedonderzoek aangeboden waar je ook op infectieziekte wordt getest, Zo weet je zeker dat jij en je baby gezond zijn en voorkom je complicaties.
Bloedverlies en nu?
Bij bloedverlies schrik je natuurlijk. Maar wanneer bel je de verloskundige? Belangrijk om te weten is dat je altijd mag bellen wanneer je ongerust bent of je zorgen maakt. Maar twijfel je of je moet bellen dan kun je de volgende richtlijnen aanhouden:
- Ben je minder dan twaalf weken zwanger, is het bloedverlies minimaal en heb je er geen pijn bij, dan kun je meestal het beste even afwachten en kijken of het doorzet of niet. Zeker wanneer het na het vrijen is begonnen gaat het in de meeste gevallen om een gesprongen adertje.
- Wordt het bloedverlies heviger of krijg je er buikpijn of andere klachten bij, bel dan altijd even je verloskundige.
- Begint de bloeding s’nachts en is bloedverlies het minimaal, wacht dan even tot de ochtend om je verloskundige te bellen. Helaas kan de verloskundige s’nachts ook weinig voor je betekenen.
- Ben je langer dan 12 weken zwanger en heb je bloedverlies neem dan altijd even contact op met je verloskundige. Ook hier geldt dat het in de meeste gevallen onschuldig is, maar de verloskundige wil het graag toch even weten.
- Ben je langer dan 12 weken zwanger en komt het bloedverlies ‘s nachts, is het minimaal en heb je geen pijn wacht ook dan even tot de ochtend met bellen.
- Maak je je erg zorgen, verlies je veel bloed en/ of heb je pijn? Neem dan direct contact op met je verloskundig, ook s’nachts.
Heb je minimaal bloedverlies gehad en de verloskundige niet gebeld? Geef het dan wel altijd even aan bij je volgende controle.
Protocol verloskundigenpraktijk
Twijfel je erg of je moet bellen of niet? Dan kun je ook altijd even kijken op de website van je verloskundigenpraktijk. In de meeste gevallen hebben ze een belprotocol op de website staan wanneer je wel en niet hoeft te bellen.
Onderzoek na het bloedverlies
Als je bloedverlies hebt gehad wil je natuurlijk weten waar dit vandaan is gekomen. Hiervoor kan de verloskundige een aantal onderzoeken doen:
Echo: Het eerste onderzoek is de echo. Met een echo kan je verloskundige zien of het hartje van het vruchtje nog klopt en of er bijzonderheden zijn. Hierbij kun je denken aan of het vruchtje ingenesteld is in de baarmoederwand of buiten de baarmoeder, of de placenta hoog of laag zit en of er andere bijzonderheden zijn. Een echo kan inwendig of uitwendig gedaan worden. Een inwendige echo wordt meestal gemaakt tussen 5 en 7 weken zwangerschap, wanneer je kindje nog te diep in het bekken zit om met een uitwendige echo te worden gezien. Bij een inwendige echo brengt de echoscopist een dunne, lange echokop vaginaal in. Dit kan een onaangenaam gevoel geven, maar doet geen pijn. Door de echokop vaginaal in te brengen, kan hij dichter bij je baarmoeder komen en betrouwbare beelden van het vruchtje maken. Bij een uitwendige echo smeert je verloskundige wat gel op je buik en glijdt met de echokop over je buik. Je ziet je kindje vrijwel direct op het scherm verschijnen.
Inwendig onderzoek: Een inwendig onderzoek kan op twee manieren, handmatig of met een eendenbek. Met een eendenbek of speculum kan de verloskundige je vagina spreiden. Hierdoor kan hij of zij zien of er eventuele wondjes zichtbaar zijn die het bloedverlies kunnen verklaren. Wanneer de verloskundige een inwendig onderzoek handmatig uitvoert kan er gevoeld wordt of er ontsluiting is en of er weefsel voelbaar is. Dit zijn signalen van een beginnende miskraam.
