Wat is urineverlies?
Vanaf het moment dat er sprake is van een geslaagde bevruchting, gebeurt er van alles in je lichaam. Deze veranderingen gaan helaas veelal gepaard met de nodige zwangerschapskwaaltjes. Urineverlies is daar één van. Heel vervelend, maar heel normaal en dus niks om je voor te schamen. Met urineverlies wordt het ongewild, soms ongemerkt, verliezen van urine bedoeld. De hoeveelheid kan variëren van enkele druppels tot een groot gedeelte van de blaasinhoud. Urineverlies tijdens de zwangerschap wordt ook wel zwangerschapsincontinentie genoemd en komt voor bij ongeveer één op de drie zwangeren.
Soorten urineverlies
Hoewel zwangerschapsincontinentie vaak als overkoepelende naam gebruikt wordt, is dit fenomeen onder te verdelen in twee verschillende soorten urineverlies die apart van elkaar, maar ook tegelijkertijd voorkomen. Zo heb je incontinentie dat voorkomt uit inspanning (stress) en aandrang (urge).
Stressincontinentie
De naam doet wellicht vermoeden dat deze vorm van urineverlies te maken heeft met de hoeveelheid stress die je op een bepaald moment ervaart, maar dat is niet geheel juist. Het woord stress staat voor inspanning en is in dit geval gelinkt aan een acute verhoging van druk in de buik. Deze druk ontstaat onder meer in het geval van hoesten, lachen en niezen. Ook het tillen van zware dingen verhoogt de buikdruk en kan zorgen voor urineverlies. Stressincontinentie is de variant die het meest voorkomt onder zwangere vrouwen.
Urge-incontinentie
Ook kun je plots een intense aandrang voelen om te moeten plassen. Deze aandrang is dan ook niet te stoppen, wat leidt tot het verlies van urine. Dit wordt urge-incontinentie genoemd. Normaal gesproken krijgt je lichaam op tijd een seintje, maar in het geval van aandrangincontinentie knijpt de spier van je blaas al eerder samen. Hierdoor ben je niet meer op tijd om bij het toilet te komen en verlies je ongewild urine.
Oorzaak van urineverlies tijdens de zwangerschap
Hoe vervelend urineverlies ook is, het is goed te verklaren waar dit verschijnsel vandaan komt. Het kennen van de oorzaak helpt veel vrouwen bij het accepteren van deze vervelende zwangerschapskwaal en stelt doorgaans ook gerust.
Toenemende druk op de blaas
Naarmate de zwangerschap vordert, neemt de druk op de blaas toe. Het kindje in je buik groeit en zal zodoende de blaas een beetje in de verdrukking duwen. Hierdoor is niet alleen de inhoud van de blaas vaak wat kleiner, waardoor je al vaker naar het toilet moet, maar ook de aanhoudende druk kan een vervelend gevoel geven en zelfs dus leiden tot het ongewild verliezen van urine.
Hormonale invloed
Onder invloed van zwangerschapshormonen verslappen de spieren in en rond het bekkengebied. Dit is nodig in voorbereiding op de bevalling. Progesteron is een voorbeeld van zo’n hormoon, maar ook relaxine speelt een rol. Hoewel deze verandering dus noodzakelijk is om je kindje uiteindelijk ter wereld te brengen, heeft het wel tot gevolg dat je minder controle hebt over je sluitspieren.
Tips bij urineverlies tijdens de zwangerschap
Helemaal voorkomen dat je last krijgt van urineverlies tijdens de zwangerschap kun je niet. Ook is het altijd van belang om goed af te gaan op de signalen van je lichaam. Zo kan veel moeten plassen namelijk ook op een blaasontsteking duiden. Let hier goed op en trek bij twijfel aan de bel. Om het leed van urineverlies te beperken, geven we je graag de volgende tips:
Gebruik een inlegkruisje
Een inlegkruisje is handig om de druppels urine op te vangen. Dit geeft je net wat meer zelfvertrouwen en voelt frisser. Maandverband of incontinentiemateriaal is ook prima in het geval dat je meer verliest.
Let op wat je drinkt
Zo kun je het best cafeïnehoudende dranken, zoals koffie en cola, laten staan. Te weinig drinken is echter nooit de oplossing, omdat het voor een zwangere vrouw belangrijk is om goed gehydrateerd te blijven.
Plas goed en regelmatig
Probeer je urine niet op te houden, maar ga op tijd naar het toilet. Het is normaal om vaker te moeten plassen als je zwanger bent. Zorg voor een rechte houding en kantel je bekken een aantal keren naar voor en achter om de laatste druppels uit je blaas te krijgen.
Urineverlies of vruchtwater?
Het kan soms lastig zijn om te bepalen of er nu sprake is van urineverlies of dat het mogelijk vruchtwater is. Deze twijfel slaat bij veel vrouwen toe tegen het eind van de zwangerschap. Het verschil is het best op te merken door de kleur te bekijken en te ruiken. Als je wat van het vocht opvangt in een bekertje, kun je dit gemakkelijk doen. Vruchtwater ruikt wat zoet en is helder van kleur. Het kan ook zijn dat je witte vlokjes ziet, wat huidsmeer is van het kindje. Kijk ook altijd of je even kunt plassen. Is je blaas voor je gevoel leeg, maar blijf je vocht verliezen en is dit niet op te houden? Dan is de kans groot dat het vruchtwater is. Een belletje naar je verloskundige kan uitsluitsel geven.
Urineverlies na de bevalling
Over het algemeen is het zo dat je lichaam zich weer prima herstelt na de bevalling. In het geval van urineverlies hebben je bekkenbodemspieren ook tijd nodig om weer sterker te worden. Het is dan ook niet direct nodig om oefeningen te doen. Zou je dit (onbewust) verkeerd aanpakken, dan kunnen bepaalde oefeningen het urineverlies zelfs doen verergeren. Als de hormoonhuishouding weer helemaal op orde is, zul je in de meeste gevallen merken dat er ook geen sprake meer is van urineverlies. Dit kan soms enkele weken tot maanden duren en is volkomen normaal.
Wanneer ga je naar de huisarts?
Merk je dat de klachten aanhouden of maak je je anderszins zorgen? Dan is het goed om even aan de bel te trekken. In eerste instantie kan de huisarts je voorzien van passend advies wat in veel gevallen voldoende is. Eén en ander is natuurlijk altijd afhankelijk van de ernst en de tijd die sinds de bevalling verstreken is. Soms kan het namelijk nodig zijn om je lichaam een beetje te helpen bij het herstel. Een huisarts kan je in dat geval verwijzen naar een fysiotherapeut, gespecialiseerd in het bekkengebied. Met het doen van gerichte oefeningen heeft een ruime meerderheid van de vrouwen na een half jaar geen klachten meer.
